Ένας κουμπαράς μας υποδέχεται σε κάθε τάξη. Τα παιδιά λένε πως κι αυτά έχουν στο σπίτι τους, δικό τους κουμπαρά. Τον περιγράφουν και εξηγούν τη χρησιμότητα του. Προβληματιζόμαστε για την έννοια της λέξης "αποταμίευση" Η μια κουβέντα φέρνει τη άλλη, τα πορτοφόλια ανοίγουν και στην περεούλα εμφανίζονται τα ευρώ. Τα ονομάζουμε, βρίσκουμε συνώνυμες λέξεις ( χρήματα, κέρματα, λεφτά -μαζεύω, αποθηκεύω, συγκεντρώνω, φυλάω), αντίθετες( σπαταλώ, ξοδεύω, χαλάω) και σύνθετες (χρηματοκιβώτιο, χρηματιστήριο).Ομαδοποιούμε τα ευρώ ανάλογα το μέγεθος και το χρώμα. Η αξία όμως του χρήματος είναι μια έννοια δύσκολη. Πολλά παιδάκια όμως γνωρίζουν τι θα μπορούσαν να αγοράσουν μ΄ένα ευρώ (κρουασάν, χυμό, σοκολάτα όμως μικρή).
Φτιάχνουμε ευρώ "πατητούρα": σκεπάζουμε το ευρώ με χαρτί και μπογιατίζουμε με μολύβι.
Όμως το αποτέλεσμα δεν μας ικανοποίησε κι έτσι χρωματίσαμε και κόψαμε έτοιμα ευρώ από φύλλα εργασίας.
Μ΄αυτά γεμίσαμε τα πορτοφόλια και τα πουγκιά που κατασκευάσαμε.
Μάθαμε την παροιμία "Σταλαγματιά, σταλαγματιά,
γεμίζει η στάμνα η πλατιά"
και γεμίζουμε τις δικές μας στάμνες, με σταλαγματιές από δακτυλομπογιά, χρησιμοποιώντας μπατονέτες.
και "φασούλι το φασούλι
γεμίζει το σακούλι''.
Κάναμε όμως διασκευή: "ευρουλάκι-ευρουλάκι
γεμίζει το πορτοφολάκι"
Η κάθε τάξη φτιάχνει τον κουμπαρά της, με υλικά από το μαγαζάκι (ένα σπιτάκι και ένα μανιτάρι),και δίνουμε υπόσχεση να τους γεμίσουμε και να προσφέρουμε τα χρήματα σε παιδάκια που πεινάνε.
Με τη βοήθεια του κουμπαρά μαθαίνουμε την έννοια ΕΛΑΦΡΥ- ΒΑΡΥ και ένα αίνιγμα.
Δεν αποταμιεύει μόνο ο άνθρωπος αλλά και τα ζώα, όπως μας το διηγείται ο Αίσωπος στο μύθο του"Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας"
Έτσι μ΄όλη αυτή τη δουλειά ξεκίνησε η μύηση στην αποταμίευση.
---------------------------
Με συνέπεια και υπευθυνότητα τα παιδάκια μας όποτε μπορούν αποταμιεύουν ένα μικρό μέρος από το χαρτζιλίκι τους!!! Έχει γεμίσει κιόλας ο μισός κουμπαράς!!!
