"ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ";

3 Νοεμβρίου ήταν μια ηλιόλουστη Φθινοπωρινή μέρα και εμείς ξεκινήσαμε με χαρά από το Νηπιαγωγείο μας, να επισκεφτούμε φάρμες με ζώα στο δημοτικό διαμέρισμα Γιαννακοχωρίου. Μπήκαμε  στα αστικά λεωφορεία, πήραμε μαζί μας και την κυρία Βούλα Φουδούλη (παλιά νηπιαγωγό για ξεναγό μια και ζει στο χωριό αυτό)  και πολύ σύντομα φτάσαμε στον προορισμό μας.

Η φάρμα Αποστόλου ήταν η πρώτη μας στάση. Μας υποδέχτηκαν τα αφεντικά και τα σκυλιά της φάρμας. Μας ξενάγησαν στο μαντρί ελευθέρας βοσκής, όπως μας είπαν ότι λέγεται. Είδαμε πρόβατα, κατσίκια και γουρούνια, είδαμε χήνες, κότες και  περιστέρια αλλά και τα σπιτάκια τους και την τροφή τους
Τα παιδιά κλείσανε τις μυτούλες στη αρχή, μετά όμως  παίξανε με τα ζωάκια, έκαναν ερωτήσεις και μάθανε όλα όσα χρειάζονται για αυτά. Ευτυχώς είχε ξηρασία και ήταν εύκολη η πρόσβαση μας στο μαντρί.

Λίγο πιο κάτω επισκεφτήκαμε το στάβλο του κυρίου Αντρέα Ανθόπουλου. Τα παιδιά του μας συνόδευσαν στη βόλτα μας και μας έδειξαν πολλές αγελάδες και μοσχαράκια. Η κυρία Δέσποινα μας παρουσίασε τα σύγχρονα μέσα αρμέγματος, που έκαναν τη δουλειά τους πιο εύκολη. Οι μπάλες με το σανό εκτός από τροφή  για τα  ζωάκια έγιναν καθίσματα για να ξεκουραστούνε πολλά παιδάκια αλλά και τραμπολίνα για τα ακουραστα θηριάκια. Τα άλογα τράβηξαν τη μεγαλύτερη προσοχή και τα περισσότερα χάδια. Αποχαιρετήσαμε την οικογένεια Ανθοπούλου και τους ευχαριστήσαμε για όλα και ιδίως για τα κεράσματα τους.

 Ακούραστοι συνεχίζουμε.... Φτάνουμε στο καζάνι της Οικογένειας Κελεσίδη. Μας υποδέχτηκαν η κυρία Μαρία μαζί με την κόρη της τη Μυρτώ.Μας κέρασαν λιχουδιές και μας ξενάγησαν στο χώρο. Ο καζανιάρης μας έδειξε τη διαδικασία απόσταξης του τσίπουρου. Μυρίσαμε το γλυκάνισο αλλά φυσικά δεν δοκίμάσαμε το τσίπουρο. Στην αυλή είδαμε και γάτες που λιάζονταν και μας άφησαν να τις χαιδέψουμε.

Τελευταία μας στάση, το Νηπιαγωγείο του χωριού. Η κυρία Τουμανίδου Ρούλα και τα παιδιά του Νηπιαγωγείου  μας περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Γνωριστήκαμε, ξεκουραστήκαμε, φάγαμε και παίξαμε στην αυλή. Χαρίσαμε μια κάρτα αναμνηστική που την πρόσφερε ο Θεοδοσιάδης  Αναστάσης μαθητής του σχολείου μας και γιός του προέδρου του Γιαννακοχωρίου.  Τους καλέσαμε και στο δικό μας σχολείο και σφραγίσαμε τη φιλία με μια φωτογραφία.

Δυστυχώς όμως ήρθε η ώρα της επιστροφής. Περάσαμε αξέχαστα. Γεμίσαμε εικόνες, ήχους, συναισθήματα όμορφα. Γιατί τελικά το ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!!